Een avondje Karel Waeri met Erik Wille (of omgekeerd)

Een avondje Karel Waeri met Erik Wille (of omgekeerd)

Wilfried Morre

Om maar met de deur in huis te vallen: wie op vrijdagavond 8 juni naar het Kasteel van Moerkerke was gekomen voor het optreden van Erik Wille heeft waar voor zijn geld gekregen. Geboren Aalternaar Erik Wille bracht op gemoedelijke en aanschouwelijke wijze zijn toehoorders, zo'n tachtig in aantal, in de ban van zijn geliefde volkszanger Karel Waeri, net als Erik geboren en getogen in Aalter. Waeri, geboren in 1842, trok op jonge leeftijd naar Gent en werd er diep getroffen door de ellendige omstandigheden waarin de werkende klasse leefde in de tweede helft van de 19^de eeuw. Een en ander over het leven van Waeri kon u lezen in onze Nieuwsbrief van juni jongstleden.

Met naast zich een netjes uitgedoste Kareltje Waeri -onder de gedaante van een marionet weliswaar- en begeleid door zijn vaste accordeonist zette Erik de avond in met enkele nummers die het harde labeur schetsten in de Gentse textielfabrieken waar vooral de vrouwen in Derde-Wereld-toestanden werden uitgebuit (o.m. De Martelaressen der Continues, Onze Fabrieksmeisjes). Tussendoor liet hij klein Kareltje onder meer aan de hand van oude beelden vertellen over wat er reilde en zeilde in het zich "moderniserend" Gent en zong hij over de eerste tram maar ook over de koetsier die toen nog zijn diensten aanbood. Dat hij met zijn realistische teksten op zere tenen trapte, was uiteraard onvermijdelijk en werd hem door de rijke burgerij en de geestelijkheid allerminst in dank afgenomen, maar hij was wel een heel graag geziene gast in volkscafes en ongetwijfeld was hem dat liever dan de gunst van Na de pauze ging het er vrolijker aan toe en kon het merendeels ouder publiek gniffelend genieten van een paar nummers uit de "Vetjes", Waeri's repertorium van schalkse liedjes met licht dubbelzinnige teksten die, zonder in het minst schunnig te zijn, destijds de banbliksems van de geestelijkheid afriepen. Ze werden dan ook in de late avond achter gesloten deuren gezongen tot grote hilariteit van zijn volwassen toehoorders (Waeri zong ze nooit in het bijzijn van kinderen). Iedereen genoot ook hier van " 't Lanteerntje" en "De Kast van de Pastoor".

Erik zorgde bijaldien voor een primeur door het "Moerkerkse Moordlied" over de aanslag op de kasteelheer van Altena in 1913 ten beste te geven, op muziek gezet door kenner van het oude volkslied bij uitstek Roger Hessel. Gezien het "kwaliteitsverschil" met de teksten van de vlottere en taalvaardiger Waeri moet het voor Roger een hele opgave geweest zijn om het "Moordlied" in een passend muzikaal kleedje te steken, maar dat hij daar uitstekend in geslaagd is, werd bewezen door het gemak en spontaniteit waarmee het refrein door de aanwezigen werd meegezongen.

Het optreden werd besloten met enkele populaire deuntjes, waaronder het in onze streek vanouds bekende "Amerika is een schoon land,...maar 't is veeeee...rre!" dat enthousiast werd onthaald en uit volle borst uitgegalmd door jong en oud.

In zijn dankwoord betrok Voorzitter Denis Raman niet enkel Erik en zijn begeleider voor de gezellige en leerrijke avond die ze ons hadden bezorgd, doch ook Roger Hessel die met zijn dame naar Moerkerke was gekomen en duidelijk had genoten van het succes dat het "Moerkerkse Moordlied" te beurt was gevallen.

Het enige wat men op zo'n avond kan betreuren, is dat hij zo snel voorbijvliegt. Het motiveert wel om meer dergelijke evenementen in te richten natuurlijk. Suggesties in dit verband zijn steeds welkom.

Foto ’s © Marc De Baets