Lijkrede namens de Commissie van Openbaren Onderstand uitgesproken op het graf van hun betreurden Voorzitter Heer Henri Danneels
Overleden te Sijsele en er ter aarde besteld den 14 Maart 1936.
Romain Verniest
Geachte Familie, Mevrouwen, Mijnheeren,
Niet zonder ontroering werd me de droeve taak opgedragen, bij het eeuwig heengaan van de zoo geëerden Voorzitter van de plaatselijken Onderstand en tevens lid van den Kerkraad, heer Henri DANNEELS, den laatsten “vaarwel” uit te spreken, namens zijne medewerkers, beheerders der Commissie van Openbaren Onderstand te Sijsele.
Bij vervanging van den heer Jules Vanden Bond, den 1 Februari 1911 in de Commissie gekozen, werd Henri Danneels, den 4 Februari 1922 tot voorzitter aangesteld met algemeene stemmen.
De regeering bewees zijn groote verdiensten met de Burgerlijke eeretekens van I-ste en 2-de klas.
Verdiensten, zeg ik, ja, want als er iemand in onze gemeenschap te Sijsele, verdiensten deed, dan was het wel, den ouden, grijzen, stillen werker Henri DANNEELS.
Wat er leefde in dien voorbeeldigen grijzen volksman heeft hij in zijn lange, nuttige loopbaan maar al te zeer doen uitschijnen: “Werkzaamheid, volksmin en vooral Kristelijke Naastenliefde”. Deze drie woorden beelden gansch zijn leven.
Zijne werkzaamheid. Gesproten uit eene deftige werkersfamilie, een van die vele stoere Vlaamsche middens, wier ideaal het was de familie boven alles te stellen, wist Vader Danneels, zich van jongs af door den vredigen arbeid een ruim deel aan den levensonderhoud der zijnen te helpen bijbrengen.
Henri Danneels – Lijkrede foto: Mariette Danneels
De vakkennis, de werkdadigheid en vooral de eerlijkheid waren zijn levensdoeleinden. Begaafde bieënteeltkenner, wist hij zijne hoedanigheden ten nutte der gemeenschap te stellen. In voordrachten over dit merkwaardig vak, heeft hij in zijn leven, de vruchten zijner ondervinding afgeworpen, die hij in ruime mate had vereenigd. Tal van liefhebbers van bieënteelt heeft hij met zijne begaafdheden en kennissen in ’t vak verrijkt.
Volksminnend. Dit was hij in den waren zin van het woord. Het nieuwe levensprogramma der demokratie, den strijd tegen de onverdiende volksellende, de regeling naar betere en menscheltijke werkvoorwaarden, dit alles vond in hem een warme en eerlijke verdediger en het was steeds in dien zin dat Vader Danneels zijn doeleinden nastreefde.
Als voorzitter van de Openbaren Onderstand van Sijsele, heeft vooral het werkende volk veel aan hem te danken.
De bittere ellende, gevolg van de wereldkrisis der werkloosheid, was steeds zijne bekommering en menigmaal waren zijne medewerkers getuige van de zielegrootheid van Vader Danneels, wanneer hij zijn menschenhart, neen zijn vaderhart liet spreken.
Wij zijn getuige geweest en wij herinneren ons nog hoe treffend de uiting van zijn liefdegevoel voor de armen was; bij ons laatste bezoek, na de vergadering van de Commissie, die wij bij onzen duurbaren Voorzitter gezamentlijk aflegden.
“Vrienden”, zegde hij, “ik heb veel zien wenen, door armen die hulp kwamen inroepen; ik heb ook geweend als ik de ellende bestatigde die er in sommige gezinnen heerste.
Als ik er niet meer zal zijn, moogt ge toch niet nalaten, rond de maand November, telken jare, de huisbezoeken te doen, elk in zijn wijk, om te zien of er wel voldoende beddekking is. Gaat vooral bij de kroostrijke gezinnen en de arme hulpbehoevenden.”
Nog vele bladzijden van herinneringen zijn aan Vader Danneels te wijden een bij zijn heengaan kunnen wij slechts den dank en den lof herhalen, welke hij ruim verdiend heeft.
Moge thans de aarde U zacht wezen en moge de goede God, U, voor al het goede dat ge deedt, met zijn eeuwig rijk beloonen. Wij, uw medewerkers op aarde, zullen U zeker niet vergeten en belooven plechtig uw edel werk voort te zetten. Ook de arme menschen zullen zeker Uw nagedachtenis in eere houden en aan hun nakomelingenschap zullen zij leeren bidden op Uw graf.”
Heere, verleen Henri Danneels de eeuwige rust. Hij leefde en streefde voor het goede. Hij ging rond al wel te doen.
[DOWNLOAD HET OORSPRONKELIJK DOCUMENT]