Maalderijen in Sijsele

Maalderijen in Sijsele

Romain Verniest

1. Maalderij Deloof

In 1930 werd door Jozef Deloof-Prudence D'Hooze op de hoek van de Stationsstraat en de Veldstraat (huidig huis nr. 81) een huis gebouwd. Prudence hield daar een winkel van kruidenierswaren. In 1932 werd een maalderij naast het huis gebouwd. De inrichting van de maalderij werd uitgevoerd door de firma Omer De Reu uit Bellem. De maalderij had een stel molenstenen van 1,4 meter diameter en een tweede stel van 1,5 meter diameter die speciaal gebruikt werden voor het malen van tarwe. Verder was er nog een pletmolen van haver.

De aandrijving van de molen gebeurde door een motor van het merk Deutz van 40 pk. Deze motor had één liggende cilinder en was verbonden met een groot vliegwiel. De brandstof was mazout. Hij werd gestart met perslucht uit flessen die men kon bijvullen met de motor. Indien dit niet gebeurde moesten ze naar L'air Liquide in Brugge om een volle fles lucht.

Marcel Deloof is begonnen met malen in 1932 en doorgegaan tot in 1951. Door toedoen van Victor Van den Bon, destijds directeur van de bakkerij "Ons Brood" (gevestigd in de Annunciatenstraat in Brugge), mocht Marcel wekelijks 2500 à 3000 kg tarwemeel leveren en dit gedurende vele jaren.

Tijdens de oorlog 1940-1945 had Marcel een speciale toelating van de Duitse bezetter om te mogen malen. Hij moest zorgen voor de nodige haver voor de paarden van de Duitsers op het vliegveld Sijsele-Male.

De prijs voor het malen van graan in 1932 bedroeg 4 frank per kilo.

Maalderij Marcel en Gerard Deloof, hoek Stationsstraat en De Veldstraat Oost

Marcel Deloof heeft in 1951 zijn maalderij overgelaten aan zijn broer Gerard die nog gemalen heeft tot het begin van de jaren tachtig. Dit deed hij samen met zijn kolenhandel.

2. Maalderij Camille Boone

De maalderij stond op de hoek van de Stationsstraat en de Dorpsstraat. Smid Jan Vandermoere (bijgenaamd Jan Smedt) liet rond 1920 zijn smidse over aan Leon Vandermoere (vader van André Vandermoere) en bouwde achter die smidse (Stationsstraat) een maalderij. Ze bestond uit twee koppel maalstenen en een havenpletter. De aandrijving van de molen gebeurde door een Gaz-Pauvre.

3. Maalderij Camiel Verniest

De maalderij was gelegen in de Veldstraat nummer 8. Camiel liet begin 1946 de maalderij bouwen. Om dit te kunnen doen liet hij het ouderlijk huis van de familie Remi Cherlet, dat nog van de 19 de eeuw dateerde, verbouwen door aannemer Marcel Keysabil. De molen werd geplaatst door de firma Omer de Reu uit Bellem. Hij bestond uit een kopper maalstenen van 1,4 meter diameter en een haverpletter. De aandrijving van de molen gebeurde door een elektrische motor van 21 pk en werd geplaatst door electro Lanssens uit de Oude Zak te Brugge.

Het transport van de onderdelen van de molen vanuit Bellem was niet zo simpel in 1946. In die tijd stond een regelmatige vervoerdienst per schip tussen Brugge en Gent. De fabriek in Bellem lag langs het kanaal. De onderdelen van de molen werden daar in het schip geladen en naar Brugge gebracht, tot aan de aanlegsteiger van het Bargehuis aan de Kathelijnepoort. Dan werden ze met paard en wagen naar Sijsele gebracht.

Na het opstarten van de maalderij kwamen er moeilijkheden met de elektriciteit voor deze zware motor. Camiel was verplicht 's avonds na tien uur te malen wat dan ook geluidsoverlast meebracht. Op 24 juli 1946 kwam er een akkoord met Ebes Brugge om op het erf van Camiel een elektriciteitscabine te bouwen met een cijnspacht van 35 jaar. Er werd een ondergrondse kabel rechtstreeks naar de maalderij aangelegd en zo waren alle moeilijkheden van de baan.

Camiel heeft als bijberoep nog gemalen tot het eind van de jaren 50. De elektriciteitscabine is blijven staan tot 1982 waarna ze werd afgebroken.