Allerkerkemolen

Allerkerkemolen

Romain Verniest

Allerkerkemolen (foto Romain Verniest)

De wijk Allerkerke werd reeds vermeld in 1649 en is gelegen in het begin van de Antwerpse Heiweg. De molen staat in deze wijk. Wanneer deze stenen molen gebouwd werd is niet bekend maar wel dat begin de negentiende eeuw Leon Van Belleghem de molenaar was. Zijn dochter Maria huwde later met Theophiel Roels die de nieuwe molenaar werd. Vandaar dat velen deze molen kennen als Roels' molen.

De kuip van de molen bestaat uit metselwerk van 60 cm dik. Het bovenste gedeelte heeft een dikte van 50 cm. De molen was uitgerust met een koppel verticale maalstenen met een diameter van 2,5 meter. Zij stonden op het gelijkvloers. Op de eerste verdieping lagen twee koppels maalstenen van 1,5 meter diameter en dienden voor het malen van granen. Er was ook nog een hulpmotor. Dit was een liggende één cilinder dieselmotor met een groot vliegwiel en dat met de hand op gang werd gebracht. Deze hulpmotor werd gebruikt bij windstilte of storm en soms ook in de winter.

Edward Coene woonde daar in de buurt en is een tijdje molenaar geweest. Ook August Van Haverbeke (Madou) heeft op de molen gewerkt.

Van deze molen werden de wieken verwijderd op 20 augustus 1937 en ging de kap eraf in oktober 1941. Dan werd de molen door de Duitse bezetter gebruikt als uitkijkpost. Eerst werd hij bemand door Duitse soldaten, daarna door de Vlaamse wachters, waarvan enkele uit Sijsele. Zij hadden een zwart uniform, een helm en een Mauser geweer. Voor deze collaboratie zijn ze dan ook na de oorlog gestraft.

Vanaf de spoorweg Sijsele-Maldegem was er een telefoonlijn afgelegd naar de molen. De laaghangende telefoondraden over de velden brachten bij boer Jules De Soete veel ongemak mee om zijn oogst van het veld te doen. Dit leidde dan ook tot discussie met de Vlaamse wachters. Volgend verhaal speelde zich daar af, in de buurt van de molen.

Op zeker ogenblik is er door de Vlaamse wachters van op de molen geschoten (waarschijnlijk bedoeld als een grap) op de familie De Meyer, werkzaam op hun akker daar in de buurt. Gelukkig werd niemand getroffen. Het heeft in die periode en ook na de oorlog opschudding veroorzaakt. Zelfs na meer dan 55 jaar is het voorval niet vergeten omdat er van beide zijden nog iemand in leven is en verblijvend in hetzelfde rusthuis.