Wij zijn eigenaar van de kapel van Sarepta geworden

Wij zijn eigenaar van de kapel van Sarepta geworden

Denis Raman

Onlangs werd de boerderij van Sarepta, op de hoek van de Brieversweg en de Sareptastraat, verkocht. Bij deze verkoop was de kapel van Sarepta niet inbegrepen. De kapel, die in 1924 werd gebouwd door de familie Raes, werd enkele jaren geleden aan de vzw 'Mensen in Nood' geschonken. De vzw wilde deze kapel verkopen en wij dachten dat het voor ons een uitdaging zou zijn om één van de mooie kapellen aan de rechteroever van het Zwin te verwerven en te bewaren voor de toekomst. Wij hebben dit dan ook gedaan. Daarbij spraken we onze beperkte fondsen aan, maar we konden vooral steunen op sponsoring. Wij kunnen U dan ook melden dat onze vzw eigenaar is geworden van de kapel.

Om U even met de naam SAREPTA vertrouwd te maken, geven we hier een bijdrage over het klooster van Sarepta, dat van 1486 tot 1578 op deze plaats heeft gestaan.

In de 15de eeuw leefde er in Biervliet een groep godvruchtige vrouwen samen, zonder echter een klooster- of begijnengemeenschap te zijn. Na een zekere tijd wilden zij de regel van Augustinus aannemen en verzochten ze David van Bourgondië, toenmalig bisschop van Utrecht, om de toelating. Zij werden in 1460 naar het klooster van de Reguliere kanunnikessen van de H. Augustinus te Deinze gestuurd en stichtten een jaar later, in 1461, het klooster van Emaüs te Biervliet.

Biervliet, dat toen een eiland was, werd in die tijd door enkele grote stormen geteisterd. Een van de redenen van de overstromingen was de slechte staat van de dijken, die ondermijnd werden door zeeratten. Daar een groot deel der inkomsten van het klooster, die erin bestond werken uit te voeren voor de inwoners van Biervliet, daardoor wegviel, besloten de zusters een veiliger oord te zoeken.

Op 27 November 1483 werd het goed Ter Stove, aan de Brieversweg, 200 gemeten groot, voor de som van 400 pond groten aangekocht van Joris van den Berghe, heer van Watervliet. Dit gebeurde met de toelating, enerzijds van David van Bourgondië en anderzijds van Johannes, bisschop van Doornik. Ook Maximiliaan van Oostenrijk gaf in augustus 1486 zijn toelating.

Egidius de Baerdemaeker, bisschop van Sarepta, hulpbisschop van Doornik, residerend te Brugge, werd belast met de regeling van de toelatingen voor de verhuizing. In 1486, na het goed Ter Stove grondig verbouwd en aangepast te hebben, kwamen er 58 zusters naar Moerkerke, in het klooster van 'Sarepta'. Op 14 september werd de kerk en het kerkhof gewijd, met als patrones de H. Elisabeth (prinses van Turingen). Een jaar later moesten er wel 18 zusters, op vraag van de bisschop van Utrecht, naar Biervliet terugkeren.

De zusters van het Sareptaklooster werden geleid door een mater en verdienden hun kost met handwerk, vooral naaien, spinnen, weven, en gaven ook les aan kinderen, die ook in het klooster op kostschool zaten. Het klooster werd geestelijk geleid door een pater prior en er waren ook drie tot vier broeders in de gemeenschap.

Buiten de gebouwen voor de gemeenschap, kwamen er in de loop der tijden ook een infirmerie, een backhuus, een slachthuus en een brouwerije bij. Er stond ook een windmolen op het goed.

In 1566, met de Geuzenopstand, kregen de zusters de raad naar Brugge te verhuizen. Zij kochten er het Fluweelhof op de parochie St. Gillis aan. Een deel der goederen te Moerkerke werd verkocht en de zusters verhiusden op 30 april 1567 naar Brugge. Korte tijd nadien keerden ze echter naar het klooster van Moerkerke terug, om het einde 1578 terug te verlaten en zich opnieuw te Brugge (1579-1587) te vestigen. In juli 1579 werd Sarepta door de Geuzen verwoest.

Door de moeilijke levensomstandigheden te Brugge, besloot de gemeenschap zich te Damme te vestigen. Daar werd het huis Nazareth van de Jezuïeten aangekocht en de gemeenschap verhuisde op 1 Augustus 1587. Ook het aanpalende St. Agnesklooster, dat vervallen was, werd aangekocht. In 1604 werd Damme door soldaten bezet. De zusters vluchtten terug naar Brugge, maar kwamen in 1606 terug. In 1616 werden de nieuwe fortificaties van Damme opgetrokken en werd Damme een belegerde stad. Daar het te Damme daardoor onveilig werd, werd het klooster verkocht en trokken de zusters terug naar Brugge. Op 5 Oktober 1617 hadden zij het huis St. Pol aan de Snaggaertsbrug aangekocht, waar zij het klooster vestigden.

Het Sareptaklooster bleef op deze plaats bestaan tot in 1784, toen Jozef II het, met zovele anderen, afschafte. De overgebleven zusters namen hun intrek in het klooster van St Trudo.

Van het klooster in Moerkerke is er niets meer overgebleven. Alleen enkele gedempte grachten en oneffenheden in het landschap wijzen op de evt. vroegere indeling der gronden.

De kapel van Sarepta (foto Geert Van Poucke)